کودکان دروغگو متولد نشده اند و دروغگویی آنها برای آسیب رساندن به دیگران یا فریب دادن آنها نیست. کودکان اغلب به دلایل زیر دروغ می گویند: ترس از تنبیه شدن، میل به خشنودی، تقلید از بزرگترها و  ساختن داستان هایی که فکر می کنند به وقوع خواهد پیوست.
اگر فرزندتان به شما دروغ گفت، او را تنبیه نکنید بلکه درباره دورغ گفتن با او حرف بزنید و بگویید که از شنیدن دروغ، بیش از رفتار نادرست او ناراحت می شوید یا قصه چوبان دروغگو را برای او تعریف کنید تا فرزندتان متوجه شود که دروغ گفتن موجب از بین رفتن اعتماد دیگران می شود و در صورت تکرار، هیچ کس حرف راست او را هم باور نخواهد کرد.

نکاتی درخصوص چگونگی برخورد با کودکان و دروغگویی آنها

۱- دروغگویی را یک رفتار زودهنگام و ناپایدار تلقی کنید که با برخوردهای مناسب و ایجاد اعتماد برطرف خواهد شد.
۲- هرگز به فرزند خود برچسب دروغگو نزنید زیرا به این صفت عادت می کند و رفتار ناشایست خود را تغییر نمی دهد.
۳- به شوخی های خود در مقابل فرزندتان دقت کنید. مثلا به بابا نمی گویم که امروز چقدر خرج کردیم.
۴- صحنه سازی باعث آموزش دروغگویی به فرزندتان خواهد شد هیچ گاه به او نگویید هفته آینده می خواهیم به گردش برویم ولی به مدرسه ات خواهیم گفت که تو مریض بوده ای.
۵- وقتی فرزند خود را به علت دروغ گفتن تنبیه می کنید، کاری نکنید که احساس بی لیاقتی و یاس کند. این احساس های منفی، به تغییر رفتارهای ناپسند کمک نمی کند.
۶- اگر فرزندتان در حضور دیگران دروغ می گوید تا خود را فردی شایسته نشان دهد، در مقابل دیگران با او برخورد نکنید و هنگامی که با او تنها شدید در این مورد صحبت کنید.
۷- از پذیرفتن واقعیت فرار نکنید. اعتماد به فرزند یک چیز است و پنهان کردن ضعف ها و حق را به جانب او دادن، چیزی دیگر که باید بین این دو تفاوت قائل شد.
۸- از خود بپرسید در صورت رو به رو شدن با دروغ کودک، چه رفتاری خواهید داشت؟ در این صورت پیش از آنکه با دروغ مواجه شوید، سعی کنید واکنش خود را تعیین نمایید.