فناوری بلاکچین به عنوان رادیکال ترین فناوری انقلاب صنعتی چهارم معرفی شده است که کشورها ناچار به تعیین دستور کار برای آن هستند. این فناوری با ارائه جایگزین هایی برای ذخیره سازی متمرکز و مدیریت داده ها، پتانسیل ایجاد دگرگونی (به صورت رادیکالی) در اکوسیستم های دیجیتال را دارد. بلاکچین مانند منشوری است که ابعاد مختلفی دارد و به شرط استفاده توامان در کنار سایر فناوری ها می تواند مفید واقع شود. چهار بعد بلاکچین یعنی مزیت، فناوری، نوع صنعت و نوع روش تاثیرگذاری در کنار یکدیگر باعث یک اثر مفید خواهد شد. در سال ۲۰۲۰ حدود ۴۹ درصد سرمایه گذاری شرکت های جهان در بخش رسانه ای و فناوری بلاکچین بوده است. از مهمترین کاربردهای بلاکچین می توان به مدیریت زنجیره تأمین، نسل جدید پولها، تسویه بین بانکی، پرداخت های همتا به همتا، انتقال مالکیت سهام، الگوهای نوین تأمین مالی، تامین انرژِی، حسابداری، حفاظت از مالکیت معنوی و ... اشاره کرد. با تمام مزایایی که بلاکچین به همراه دارد، تعیین گستره کاربرد آن و چالش های مرتبط می تواند به شناخت جامعی از این فناوری کمک کند.
مزایای بلاکچین
ردیابی و شفافیت، امنیت اطلاعات، حریم خصوصی و محرمانگی، ایجاد اعتماد، تغییرناپذیری و ثبات، عدم تمرکزگرایی، صرفه جویی درهزینه، مدیریت و ذخیره داده، دارایی دیجیتال، دسترسی سهل به اطلاعات، حذف واسطه گران، بی نامی، کاهش ریسک، جلوگیری از کلاهبرداری، مدیریت هویت، خودکارسازی، صرفه جویی در زمان، مبارزه با فساد، حذف تسلط شرکت ها، ایجاد کسب و کار جدید، به اشتراک گذاری منابع، پایایی، همه کاره و قابل تطبیق.
چالش های بلاکچین
مقیاس پذیری، فقدان مقررات و قوانین کافی، مصرف انرژی، هزینه، نیاز به منابع محاسباتی، پیچیدگی و نیاز به دانش فنی بالا، همه فهم نبودن، عدم بازیابی ذاتی، یکپارچه سازی با سیستم های موجود، تردید در تسهیم اطلاعات، تغییرناپذیری، آسیب پذیری تراکنش، چالش میان کارکردی، چالش دسترس پذیری، فضای سیاسی و اجتماعی، پول شویی و بازار سیاه، مشکلات امنیت و حملات سایبری، طراحی ضعیف سیستم، ثبت ملک (زمین).