سوانح جاده اي هشتمين عامل مرگ و مير انسانها در سراسر جهان و اولين عامل مرگ جوانان ۱۵ تا ۲۹ ساله اعلام شده است. انجمن اتومبيل آمريکا تخمين زده است که يکي از هر شش تصادف مرگبار و يکي از هر هشت تصادف رخ داده به علت خواب آلودگي رانندگان بوده است. موسسه ملي خواب در آمريکا اعلام کرده ۶۰ درصد افراد هنگامي که خواب آلوده هستند، به رانندگي پشت فرمان ادامه مي دهند. اين در حالي است که اغلب رانندگان نمي توانند متوجه خواب آلودگي خود پشت فرمان شوند. لذا تشخيص خواب آلودگي در موارد زيادي از جمله کاهش تصادفات جاده اي اهميت دارد. محققان الگوريتم هاي جديدي به منظور تعيين مکان مردمک ها و دايره هاي عنبيه، لب ها و تشخيص وضعيت باز و بسته بودن چشم ها ارائه کرده اند که در نهايت بر اساس آناليز چهره (باز و بسته بودن چشم ها و دهان) ميزان سطح خواب آلودگي فرد را تعيين مي کنند. در بيشتر روش هاي مبتني بر آناليز چهره با استفاده از يک پارامتر، خواب آلودگي فرد تشخيص داده مي شود و  روش هاي معدودي وجود دارند که از چندين پارامتر براي تشخيص خواب آلودگي استفاده کنند و آنها نيز مبتني بر داده هاي آموزشي و روشنگرهاي مادون قرمزند. استفاده طولاني مدت از اين روشنگر ها موجب آسيب شبکيه چشم مي شود. بنابراين در روشهاي جديد از روشنگرهاي مادون قرمز استفاده نمي شود و با ترکيب چند پارامتر خواب آلودگي و عوامل محيطي، ميزان سطح خواب آلودگي با دقت بالايي بدون نياز به داده هاي آموزشي و سخت افزار خاص تعيين مي شود. روش هاي جديد به منظور تشخيص خواب آلودگي شامل ۴ مرحله تشخيص ناحيه چهره، تعيين معيارهاي خواب آلودگي به کمک چشم ها، تعيين معيار خواب آلودگي به وسيله دهان و تشخيص ميزان سطح خواب آلودگي شخص است. روشهاي جديد وضعيت باز و بسته بودن چشم ها و دهان به ترتيب ۹۴.۳% و ۹۵.۱% را درست تشخيص مي دهد و سپس ميزان سطح خواب آلودگي شخص در حالت هاي مختلف پلک زدن عادي، پلک زدن تند، صحبت کردن عادي، خميازه کشيدن و بسته بودن طولاني مدت چشم ها را مشخص مي کند. در نهايت نيز اگر ميزان سطح خواب آلودگي به دست آمده از حد آستانه ۹۵% تجاوز کند، به شخص هشدار داده مي شود.