وازوپرسین به عنوان یک هورمون کلیدی در وفاداری و پیوند عاطفی شناخته می شود. تحقیقات نشان داده است افرادی که سطح این هورمون در بدنشان پایین است ممکن است تمایل بیشتری به تنوع طلبی جنسی داشته باشند. تقریبا ۳ درصد از موجودات زنده مخصوصا ولهای صحرایی، اغلب پرندگان دریایی ازجمله بیشتر پنگوئن ها به گروه تک همسری تعلق دارند که وجود هورمون وازوپ رسین در آنها بیش از مابقی موجودات ازجمله انسان است که تابع این قانون نیستند. عملکرد این هورمون در برخی از گونه ها به حدی شدید است که دانشمندان با گذاشتن یک حیوان مصنوعی از جنس مخالف در کنار یک از زوجین، جفت دیگر زوج خود را کشته و یا آن را ترک نموده است.
میزان این هورمون در بدن زنان بیش از مردان است که هنگام نزدیکی جنسی به اوج خود می رسد. در اوایل آشنایی و ازدواج در بدن مرد در حداکثر میزان خود قرار دارد که با گذشت زمان به تدریج از میزان آن و تعهدمندی مرد کاسته می شود؛ مگر اینکه آگاهانه در پویایی و متعادل نگه داشتن آن کوشا باشد. امروزه با سنجش میزان این هورمون می توان تعهد افراد را به زندگی تخمین زد. دانشمندان سوئدی می گویند ژنی در بدن مردان وجود دارد که میزان وازوب رسین را در بدنشان متعادل می کند و ارزیابی این هورمون و آن ژن می تواند موفقیت زندگی زوج ها را تا حدودی تخمین بزند. بر این اساس هر چه میزان وازوپ رسین در مغز مردان بیشتر باشد، وابستگی و علاقه شان به خانواده و ادامه زندگی مشترک بیشتر خواهد بود.
بنابراین مهمترن عامل عملکرد وازوپ رسین، طول ژن های گیرنده این هورمون در بدن است؛ یعنی در هر موجود نری که طول این ژن ها بیشتر باشد، به همسر خود متعهدتر خواهد بود. این است که زنان زیست شناس یا روان شناس که از عملکرد این ژن ها اطلاع دارند می گویند: ما به طویل بودن این ژن همسرمان بیشتر علاقه مندیم تا چیز دیگر!
آیا می توان با تزریق هورمون وازوپرسین همسران را وفادارتر کرد
اگرچه تحقیقات علمی نشان می دهد که این هورمون در رفتارهای اجتماعی و پیوندهای عاطفی نقش دارد، اما تزریق مصنوعی آن لزوما باعث وفاداری مطلق در انسان نمی شود. در کوتاه مدت ممکن است مقداری تاثیر بر رفتارهای اجتماعی بگذارد اما تضمینی برای وفاداری مطلق نیست. اما در بلندمدت عوامل روانی- اجتماعی بسیار قوی تر از تاثیر هورمون ها هستند.
چطور همسران را وفادار کنیم
یرای ترشح مداوم هورمون های عشقی باید زوجین دینامک و فعال باشند و هوشمندانه عشق خود نسبت به هم را شارژ نمایند تا مغز دستور ترشح کافی آنها را بدهد و گرنه با تعطیلی ترشح آنها عشق نیز ناپدید خواهد شد؛ لذا برای تداوم عشق لازم است زن و مرد خلاق باشند و با تعامل سازنده، پذیرش، قدرشناسی، تایید، تحسین، توجه، مصاحبت و همدلی از بودن در کنار هم لذت ببرند اینجاست که می گوییم عشق ساختنی است نه خواستنی.