در برنامه کوئین یادگیری و بازی به شکل ماهرانه ای ترکیب شده است. این برنامه شامل هفت مهارت پایه و اساسی می شود که کودکان باید پیش از ورود به دبستان آنها را یاد بگیرند. این مهارتها عبارت اند از: مهارتهای زبانی، دانش/ درک مطلب، حافظه، توانایی ریاضی، استدلال دیداری فضایی، مهارتهای شناختی، و مهارتهای حرکتی ظریف. در این برنامه دو توانایی دیگر نیر شامل سرعت پردازش و مهار توجه نیز آموزش داده می شود. همچنین علاوه بر مهارتهای فوق، پنج ویژگی شخصیتی کودکان خردسال نیز پرورش داده می شود که عبارتند از: کنجکاوی، سرسپردگی به علایق خود، پشتکار، تحمل شکست، و خودمهارگری. برنامه آموزشی کوئین بر سلامت روان کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری عصب-روانشناختی و تحولی مؤثر است. برنامه کوئین به عنوان یک برنامه مداخله والد محور برای والدین فرصتی فراهم می کند تا درباره کودک خویش و نحوه آموزش و بازی با وی، اطلاعات مناسب کسب کرده و بتوانند بهترین نقش را در تعیین و ارضای نیازهای شناختی و عاطفی کودک ایفا کنند. مثلا از طریق طرح سؤالات بزرگ از کودکان و کنکاش این پرسشها، می توان زمینه بهبود حرمت خود را در آنها فراهم کرد. محیط گرم و حمایت کننده در خانواده و مشارکت آنان، انتظارات سنجیده والدین و سایر بزرگسالان از تواناییها و امکانات کودکان، و حرمت گذاشتن و اهمیت دادن به آنها که ناشی از آموزش برنامه کوئین است، باعث تحول حرمت خود در آنها و پذیرش اجتماعی از سوی دیگران می شود. وقتی به کودکان توجه جدی شود و از آنها مراقبت به عمل آید، تصور از خود آنها تقویت می شود، زیرا با عشق و حمایت، هر انسانی احساس ارزشمند بودن می کند. بنابراین، اگر کودکان در محیطی تحول یابند که بزرگسالان به فور مداوم از آنها خرده گیرند و آزادی های اساسی آنها را محدود کنند، یا نوجوانانی که مورد حمایت افراطی قرار می گیرند و فرصتتی برای دست و پنجه نرم کردن با مسائل زندگیشان را ندارند، تصور از خود آنها دچار مشکل می شود.