الف- كاربرد چاپ سه بعدي در ساخت بافت و عضو
از اوايل دهه ۲۰۰۰ كه نخستين بار از اين فناوري در كاشت هاي دنداني و پروتزها استفاده گرديد، رشد روزافزوني را در عرصه پزشكي از خود نشان داد. شايد پر چالشترين كاربرد چاپ سه بعدي در پزشكي، كاربرد آن در ساخت بافت و عضو باشد. در ساخت سنتي بر پايه پزشكي بازآفرينشي سلولهاي بنيادي را از نمونه هاي بافتهاي كوچک برمي داريم و آنها را با فاكتورهاي رشد مخلوط كرده و در آزمايشگاه تكثير مي دهيم و سپس اين سلولها را بر داربست هايي كه تكثير سلولي و تمايز به بافتهاي فعال را هدايت مي كنند، قرار مي دهيم. در اين شيوه سنتي، حمايت اصلي از سوي داربستها انجام مي گيرد ولي در چاپ سه بعدي امكان جايگزيني فرا دقيق سلول و كنترل فرا ديجيتال سرعت، كيفيت، غلظت سلولي، حجم قطره چاپي و قطر سلولهاي چاپ شده فراهم مي گردد. با تمام اين سودمنديها كه در فناوري چاپ سه بعدي نهفته است ما با چالش بزرگ عدم وجود عروق خوني، عصبي و لنفاتيک در بافت ساخته شده روبرو هستيم كه چنانچه بر اين چالش برآييم مي توانيم شاهد ساخت بافت و عضو در ساختاري بسيار دقيق همراه با عملكرد فيزيولوژيک باشيم. كار مشترک دانشگاه هاي سيدني، هاروارد، استانفورد و MIT كه موفق شدند شبكه نفوذپذير مويرگي با عملكرد فيزيولوژيک را به چاپ زيستي برسانند، افق چشمانداز اين فناوري را ترسيم نموده است.
ب- ايمپلنتها و پروتزهاي سفارشي
 ايمپلنتها و پروتزها را مي توان تقريباً در هر هندسه قابل تصوري از طريق ترجمان تصاوير سي تي اسكن، اشعة ايكس و MRI به فايلهاي چاپ سه بعدي طراحي نمود. بر پايه همين تكنيک مي توان اندامها و ايمپلنتهاي جراحي را براي ستون فقرات، دندان و مفصل ران، به صورت سفارشي، توليد نمود.
ج- مدلهاي آناتوميكي براي آزمون اعمال جراحي
 پيچيدگي هاي فردي و تنوع در بدن انسان، به كارگيري مدلهاي چاپ سه بعدي جهت آمادگي براي اعمال جراحي را توجيه مي نمايد. از آنجا كه تصاوير دوبعدي سي تي اسكنها يا MRI ،امكان مطالعه يا شبيه سازي جراحي را فراهم نمي آورند، چاپ سه بعدي مي تواند با ارائه مدل لمس پذير از آناتومي بيمار، اين امكانات را فراهم آورد. همچنين مدلهاي چاپ شده سه بعدي جهت آموزش جراحي، به نسبت جسدهاي انساني، اين برتري را دارد كه دسترس پذيرتر بوده و هزينه ها را نيز كاهش مي دهند.