خانه های هوشمند جزو زیرمجموعه های حوزه شهر هوشمند محسوب می گردند. خانه ها/ ساختمان ها در یک شهر هوشمند ( نظیر دروازه های پهن باند، تلفن های همراه، لپ تاپ ها، کامپیوترها، تلوزیون ها، بلندگوها، تجهیزات، دوربین های جاسوسی، چراغ ها، پرده ها، ترموستات و غیره) تجهیز خواهند شد که با فنآوری های ارتباطی آمیخته شده و در ساختمان ها و خانه های مسکونی به کار گرفته می شوند و حوزه وسیعی را مورد پوشش قرار خواهند داد. سیستم های اتوماسیون خانگی به طور خاصی جذاب و جالب توجه هستند، چرا که امکان کنترل از راه دور هر چیزی را از طریق برنامه های کاربردی وب فراهم می سازند. برخی برنامه های کاربردی ساده ترین توانمندی های حوزه اینترنت اشیاء را مورد استفاده قرار می دهند؛ از قبیل کاربردها برای اهداف امنیتی (همانند نظارت تصویری، تشخیص نفوذ، مدیریت دسترسی)، مدیریت و نگهداری واحد صنعتی ( مثل تشخیص نقص، مدیریت/ نگهداری دارای)، برای خودکارسازی (اتوماسیون) سرویس ( نورپردازی، آبیاری) و برای سیستم های سرگرمی. انواع دیگری از کاربردها با شبکه هوشمند مجتمع می شوند و مصرف انرژی خانگی را بهینه می نمایند. برای نمونه شبکه ناحیه خانگی به تجهیزات اجازه می دهد تا با معیارهای سنجشی هوشمند تعامل نمایند تا در نهایت هزینه ها کاهش یابد، در حالیکه بازدهی مورد نیاز تضمین شود و کاهش نیابد. این امر می تواند از طریق سرویس هایی به دست آید که فعالیت های مختلف خانگی را ( نظیر ماشین لباس شویی یا ظرف شویی) در قالب یک دوره پویا زمان بندی نمایند تا از مصرف هزینه مصرف بالا در ساعات اوج مصرف و حداکثر بار جلوگیری گردد. حتی ممکن است برنامه های کاربردی پیشرفته تر این امکان را فراهم نمایند که از تلفن های هوشمند به عنوان یک کنترل از راه دور یکپارچه استفاده شود که تمامی دستگاه ها/ تجهیزات خانگی را مدیریت می نماید( برای مثال برای خاموش کردن برخی تجهیزات بلافاصله بعد از اتمام کار) و همچنین رفتار کاربران را از طریق ردیابی تلفن های همراهشان کنترل می کند تا زندگی خانگی آنها را راحت تر نماید. برای نمونه، از روی تحلیل اطلاعات جریان مصرفی، سامانه می تواند زمان رسیدن شخص به خانه را یاد گرفته و بنابراین درب را به رویشش بگشاید و چراغ ها را روشن کند.