با افزایش کاربرد شبکه های حسگر بی سیم از قبیل کاربرد در صنایع نظامی، حفظ امنیت یک محیط فیزیکی، اعلام خطر ورود مهاجم به یک محل کنترل شده، گسترش و ماندگاری در مکان های بیابانی و صعب العبور، نظارت بر محل های مسکونی، ردیابی هدف های متحرک، آشکارسازی حریق، نظارت ترافیک و غیره، لزوم حفظ امنیت و جلوگیری از بدرفتاری دراین سیستم ها روز به روز افزایش می یابد. بدرفتاری در شبکه های حسگر بی سیم به شکل های مختلفی دیده می شود، از بین رفتن بسته ها، تغییر ساختارهای داده ای مهم در امر مسیریابی، ایجاد انحراف در همبندی شبکه و در نهایت ایجاد گره ای جعلی نمونه هایی از این بدرفتاری ها محسوب می شوند. شبکه های حسگر بی سیم باید بتوانند عوامل مخل امنیت خود را در کوتاهترین زمان ممکن و با دقت بالا شناسایی نمایند. شبکه های حسگر بی سیم معمولاً از محدودیت منابعی مانند منابع انرژی، منابع محاسباتی و ارتباطی رنج می برند، به همین دلیل روش هایی مانند رمزنگاری در این نوع از شبکه ها با هزینه های زیادی همراه است. معماری شبکه های حسگر بی سیم می تواند مسطح یا سلسله مراتبی باشد. مسئله اصلی شناسایی گره های مهاجم در شبکه و جلوگیری از حذف، تغییر و یا سرقت اطلاعات با کمترین سربار و اتلاف انرژی است. محققان کشورمان یک مدل اعتماد بر الگوریتم هوش جمعی معرفی کرده اند. در این مدل با تقسیم بندی شبکه به قطعه های مختلف و تشکیل خوشه داخل هر قطعه، مشکل عدم توزیع مناسب خوشه ها در شبکه حل شده است. همچنین با ارسال انرژی باقی مانده توسط گره ها در انتهای هر دور، میزان انرژی باقی مانده توسط گره ها مورد توجه قرار می گیرد. از سوی دیگر با تقسیم شبکه به قطعه های مختلف، مشکل عدم توزیع مناسب تعداد اعضای خوشه ها نیز رفع می گردد. برای اطلاعات بیشتر درباره این تحقیق به مقاله منتشر شده در این خصوص مراجعه فرمایید.