ربات های گلخانه ای سیستم های کاملاً خودکاری هستند که بدون مداخله انسان و با برنامه ریزی قبلی قادر به انجام تمامی عملیات مورد نیاز در گلخانه در تکرارها و زمان های مختلف می باشند. بطور کلی دو گروه از ربات ها در فضاهای بسته همچون گلخانه قابل استفاده هستند:
۱- بازوهای رباتیک: بازوهای رباتیک مورد استفاده در گلخانه دو نوع مختلف می باشند. در نوع اول بازوی رباتیک بر روی شاسی هایی که به سقف گلخانه متصل شده اند، قرار دارند و به کمک این شاسی ها می توانند در سرتاسر گلخانه جابجا شده و در موقعیت تعیین شده عملیات مورد نظر را انجام دهند. در نوع دوم یک بازوی رباتیک را می توان بر روی یک ربات سیار نصب نموده و از آن برای انجام عملیات مختلف در داخل گلخانه استفاده نمود.
۲- ربات های سیار: این ربات ها بر خلاف بازوهای رباتیک دارای چرخ های محرک برای حرکت بر روی سطح زمین می باشند و می توانند بر اساس برنامه ریزی انجام شده به نقاط مختلف در داخل گلخانه ها رفته و در حین حرکت یا در حالت توقف عملیات مورد نظر را انجام دهند. این نوع ربات ها برای انجام موفق کار مورد نظر نیازمند سامانه هدایت خودکار دقیقی می باشند. هنگامیکه یک وسیله نقلیه به صورت دستی هدایت می گردد، راننده مرتباً مسیر حرکت را می بیند و آن را با مسیر مطلوب از پیش تعیین شده مقایسه می کند، تا هر گونه انحراف از مسیر را تصحیح کند. برای جایگزینی یک سیستم هدایت خودکار به جای کاربر نیز این حلقه بسته باید پیاده گردد که شامل عملیات سنجش، مقایسه و اصلاح است. هر چند که تا به حال هیچ سیستم هدایت ایده آلی برای ربات های گلخانه ای فراهم نشده است، لیکن روش های فراوانی توسعه یافته اند که بر حسب نحوه به دست آمدن سیگنالهای هدایت کننده از مزرعه تقسیم بندی می گردند.

روشهای تولید سیگنال های هدایت کننده را می توان به صورت زیر تقسمی بندی نمود:
۱- تخمین مسافت
۲- هدایت با حسگرهای تماس مکانیکی
۳- هدایت وسیله بر اساس خطوط راهنما
۴- هدایت با کمک امواج فراصوتی
۵- هدایت توسط حسگرهای اپتیکی (نوری یا لیزری)
۶- سیستم های دید ماشین
۷- هدایت به کمک ماهواره ها
۸- هدایت ترکیبی