امروزه افزايش نياز بشر به استفاده از منابع و معادن زير آب و نيز افزايش فعاليت هاي تحقيقاتي، نظامي، صنعتي و غيره در زير آب، لزوم بررسي و تحقيق در زمينه مخابرات زير آب و ساخت سامانه هاي ارتباطي بر اين اساس را بيش از پيش آشکار نموده است. در اين ميان نمونه هايي همچون مخابرات نوري فيبري در زير آب، مزاياي متعددي از جمله ايجاد پهناي باند زياد و عدم تاثيرپذيري از محيط را فراهم مي کند. اما بسياري از کاربردهاي زيرآبي نيازمند مخابراتي با انعطاف پذيري بالا هستند. براي مثال ايجاد ارتباط بين دو زيردريايي متحرک يا ارسال اطلاعات کنترل از راه دور براي شناورها، به مخابرات بي سيم نيازمند است. به همين سبب است که مخابرات بي سيم در زير آب از اهميت بالايي برخوردار است. از آنجايي که بر خلاف خطوط ارتباط مخابراتي روي آب، فرکانس هاي راديويي و مايکروويو در محيط آب منتشر نمي شوند، استفاده از مخابرات فرکانس راديويي در زير آب چالش هاي بسياري رو به رو است. در دهه هاي اخير، خطوط ارتباط مخابرات آکوستيکي براي کاربرد در زير آب مورد توجه قرار گرفته اند که داراي محدوديت هايي از جمله پهناي باند کم و امنيت پايين در تبادل اطلاعات هستند. براي انتقال اطلاعات با حجم زياد و با کمترين تاخير ممکن در زير آب، روش هاي مخابراتي بسيار سريع و کارآمدي مورد نياز است. يکي از روش هاي ارتباطي در اتمسفر که در آب نيز قابل به کارگيري است، مخابرات ليزري فضاي آزاد است. مخابرات ليزري فضاي آزاد در زير آب از سال ۱۹۹۰ ميلادي به عنوان يکي از روش هاي ممکن براي مخابرات زير آب معرفي شد. مزاياي اين روش بهره گيري از ديودهاي نوري و ديودهاي ليزري است که به دليل توان مصرفي کم، ولتاژ عملکرد پايين، طول عمر زياد، قيمت مناسب و امکان فراهم آوردن پهناي باند زياد، مورد توجه قرار گرفته است. از چالش هاي به کارگيري مخابرات ليزري فضاي آزاد در زير آب، تضعيف پالس هاي نوري است که در زير آب بسيار بيشتر از اتمسفر مي باشد.