ربات های پرنده هشت ملخه تنها جهت افزایش توان ربات های پرنده در حمل وزن و پایداری بهتر در مقابل باد استفاده می شوند. طراحی سخت افزار ربات پرنده هشت ملخه، اعم از سازه مکانیکی و مدار الکتریکی ربات که شامل واحد اندازه گیری اینرسی است را در اینجا مورد بررسی قرار می دهیم.
سازه مکانیکی ربات: ساختار مکانیکی ربات پرنده هشت ملخه به جای چهار موتور از هشت موتور استفاده می کند و همچنین در انتهای هر گوشه آن ۲ موتور الکتریکی که به صورت هم محور و بالعکس قرار گرفته اند، به همراه ملخ متصل می شوند. موتورها به گونه ای متصل می شوند که محور هر هشت موتور دو به دو در چهار محور با یکدیگر موازی باشد. برای ایجاد نیروی بالابر برای به پرواز در آمدن پرنده، موتورها در جهتی می چرخند که هوا به سمت پایین هدایت شود. نکته مهم در ساختار این ربات، صلب بودن تمام قطعات است به این معنی که فقط سرعت موتورها قابل تغییر می باشد.
مدار الکترونیک ربات: بدون شک مهمترین قسمت الکترونیکی هر رباتی، خصوصاً در ربات های پرنده، قسمت واحد اندازه گیری اینرسی می باشد. با توجه به اینکه کنترل کننده طراحی شده یک ربات تمامی اطلاعات واقعی مورد نیاز خود اعم از سرعت زاویه ای و شتاب زاویه ای را از واحد اندازه گیری اینرسی دریافت و مورد پردازش قرار می دهد، دانستن اطلاعات کافی به همراه جزئیات و نوع کارکرد این قسمت از ربات لازم و ضروری است. سنسورهای موجود در واحد اندازه گیری اینرسی که در بورد الکترونیکی طراحی شده قرار داده شده است، شامل شتاب سنج- ژایروی می باشد که یک پردازنده حرکتی دیجیتال دارد که توانایی فیوژن الگوریتم حرکتی را دارا می باشد. این سنسور فقط از سه محور برای اندازه گیری سرعت زاویه ای و سه محور برای اندازه گیری شتاب زاویه ای استفاده می کند. جهت اندازه گیری زاویه حول محور عمودی از سنسور مغناطیسی استفاده می کند که محصولی با ابعاد کوچک، توان مصرفی پایین بوده و دارای خروجی دیجیتال با دقت ۱۲ بیت می باشد. از اطلاعات دریافت شده واحد اندازه گیری اینرسی پس از فیلتر شدن، برای تخمین موقعیت ربات استفاده می شود. همچنین برای اندازه گیری فاصله بین ربات و زمین از سنسور فشار هوا یا بارومتر استفاده می شود.